2011

Terug

Keistenengala 2011

Het thema van het Agelose carnaval is dit jaar: USA. Als een rode draad liep het door het Keistenengala heen. Dat begon overigens al bij binnenkomst: een metershoge ‘Uncle Sam’ verwelkomde de gasten en ook de zaal was geheel in Amerikaanse stijl aangekleed. Zelfs de opening van president Theo Scholte Lubberink was in het Amerikaans, waarna hij echter snel weer op het Twents overschakelde.

De avond werd geopend met een muzikale ode aan de vorig jaar overleden residentiehouder, Cor Bruns, verzorgd door de Keisteenzangeressen. Vervolgens lieten Jens en Leis (Niek & Tom Damink) zien en horen hoe ook de crisis bij hen had toegeslagen. Toch zaten ze niet bij de pakken neer, immers "Achteroet boer’n is ok boer’n”. 
 
 
Niet iedereen is even dol op Amerikaanse muziek, daarom brachten de Playbackers (Moniek en Erik Wiegink, Kees en Jan Schutte, Koen Stevelink en Joost Lansink) een mix van gezellige Nederlandstalige meezingers. Met een knipoog naar het thema USA, werd hun optreden  afgesloten met een nummer van ‘Kiss’, uiteraard in dezelfde kostuums en make-up!
 
 
 
In "Aogel dreait deur” werden alle blunders die de Ageloërs het afgelopen jaar uithaalden aan de hand van foto’s nog eens smeuïg verteld door René Stevelink en Jeroen Aarnink.
 
 
 
De Keisteenzangeressen (Karien Oude Lashof, Sanne Aarnink, Nienke en Karlijn Scholte Lubberink en Annemarie Stevelink) zetten een indrukwekkende vertolking van ‘New York, New York’ neer, uiteraard voorzien van een eigen tekst over Ridder Clemens en Adjudant Hans. Een prachtig contrast met het daarop volgende ‘erve Loaman’ dat zich ontpopte als een ‘kampvuurliedje’ met een duidelijke boodschap.
 
 
De laatste act voor de pauze werd verzorgd door Evert Broekhuis, Koen en Erik Damink. Met als titel "’n Viefsproonk” werd de situatie rond de Dusinksweg vanuit een totaal andere invalshoek bekeken, namelijk vanuit de keuken van de familie Kamphuis. Er werd weer een groot aantal typetjes neergezet, wat leidde tot dolkomische situaties.
 
 
 
Na de pauze was het de beurt aan Thijs Lohuis, Wouter Lansink, Tom Wiegink en Leon Eijsink met een persiflage op het BNN-programma "Noe wie d’r toch bint”. In een groot aantal filmpjes, waaraan ook Ruud Sanderink en Joost Lansink meewerkten, lieten ze zien hoe gastvrij Agelo werkelijk is. Maar bovenal lieten ze zien, dat ze zelf tot volwaardige gala-artiesten zijn uitgegroeid. Vooral de manier waarop Thijs Lohuis de filmpjes had gemonteerd oogstte veel bewondering.

 
De Keistenenbloazers speelden een belangrijke rol, niet alleen verzorgden ze de muzikale intermezzo’s tussen de optredens door, maar ze brachten ook hun nieuwe repertoire ten gehore. Bovendien hadden ze de Hoogheden uitgedaagd om het Amerikaanse volkslied uit het hoofd te zingen tijdens de gala-avonden. Ridder Clemens en Adjudant Hans hadden die uitdaging aangenomen, maar gaven wel een geheel eigen wending aan ‘uit het hoofd’.
 
 
Hanneke Velthuis is een van de vaste artiesten van het Keistenengala, dit jaar was ze echter voor het eerst in een solo-optreden te zien als "Dio Dien”. Op humoristische wijze hield ze het publiek haar verkoopkwaliteiten voor.
 
 
 
De dansmarietjes (Romee Broekhuis, Marije en Malon Sanderink) hadden eveneens het thema USA volop in hun optreden verwerkt. Ze brachten een afwisselende dans met een zeer verleidelijk einde…..
 
 
 
 
De grote verrassing van vorig jaar, Harry Arens, was dit jaar weer terug als Bennard. Op zijn ‘handfiets’ maakte hij weer een rondje door Agelo. Niets ontgaat hem daarbij. Op onnavolgbare wijze weet hij het publiek, onder meer met een aantal gedichten, in vervoering te brengen.
 
 
De Keisteenzangeressen betraden voor de derde keer het podium. Hadden ze met hun eerdere optredens al indruk gemaakt, nu werd alles uit de kast gehaald. Met een medley van 5 Amerikaanse nummers, waarbij elke zangeres een solo voor haar rekening nam, lieten ze horen wat ze aan zangkwaliteiten in huis hebben. Een staande ovatie was hun beloning.
 

Het laatste optreden van de avond was voor Rob en Bert Damink in hun rol van Winnetou en Old Shatterhand. Deze jongens zijn geboren voor het podium, rasartiesten waar het publiek met volle teugen van genoot. Hun sterke verhalen, waarbij ze proberen elkaar de loef af te steken,  worden afgewisseld met een paar heerlijke country-nummers, want ook dat is USA. Een waardige afsluiter van een schitterend Keistenengala, of zoals Ridder Clemens het zei: "It was outstanding!”

Tijdens de finale werden alle artiesten nogmaals met applaus beloond, evenals alle medewerkers achter de schermen. In het bijzonder natuurlijk Gerard Schutte, die de regie in handen had, Thijs Veldhuis en Bas Schuurman die als toneelknechten voor vlotte wisselingen zorgden en Bas Peeters en Wouter Oonk, de mannen van de techniek, die hun draaiboek op een perfecte manier uitvoerden. Verder bedankte president Theo ook de ruim 100 medewerkers die op de een of andere manier aan het Keistenencarnaval 2011 hebben meegewerkt.
 


Keistenengala 2011