Weer terug op de oude nest! Dit jaar was het frühschoppen weer zoals vanouds bij café-restaurant Groot Agelo en ook nu weer met tal van verenigingen, kapellen en carnavalsvierders die in grote getale weer kwamen opdagen.
Als eerste was het geluid aan de dames van Slipgevaar met hun hoogheden Miss Steek Desi en Muts Hanneke. Onze hoogheden hadden enkele cadeaus voor hen in petto. Omdat de dames in nonnenpakken onze residentie bezochten kregen ze Kloosterzusterwijn en een paar slippers met spikes om toch goed te kunnen lopen als er slipgevaar dreigt.
Hierna was het de beurt aan de Othmarridders met hun Stadsprins Ronnie en zijn adjudanten John Pieter en Harold. Het thema in Ootmarsum was dit jaar kunst, onze hoogheden merkten op dat toch de meeste kunst van Agelose makelij is, aangezien Ton Schulten in Agelo woont. Om Ootmarsum van nog meer Agelose kunst te voorzien kregen ze een groot schilderij aangeboden met enkele keistenen hierop. De lijfspreuk van Stadsprins Ronnie luidt: "Ne’n echt’n Siepel hoof nich dreug te stoan um unmeundig te kear te goan!!”. Om zijn adjudanten niet droog te laten staan kregen ze een echt Amerikaans biertje aangeboden.
Na de Othmarridders, onder begeleiding van de Dakkapel, was het de beurt aan de Spekhest’n om de Spekscheeters uit Vasse naar binnen te blazen. Prins Jan en zijn adjudant John hadden voor Ridder Clemens en Adjudant Hans echt Amerikaans voedsel meegenomen. Aangezien de lijfspreuk van onze hoogheden "Bigger is Better, Taller is Gekker” is, kreeg Adjudant Hans een kleine hamburger en de Ridder een megaburger. Daarnaast was er op onze site te lezen dat we maandag weer richting Tante Sien trekken, echter zoals bij velen al bekend heeft Vasse voor het Spekscheeters-Speklappen-Rosenmontag-Morgen-und-Nachmittag-Spektakel de locatie veranderd. Om ons dit toch maar eventjes goed in de oren te knopen kregen we nog enkele munten van Tante Sien om deze in de feesttent er tegen over op te komen maken. Maar waar je een cadeau ontvangt is het net zo netjes om er weer eentje terug te geven. Vandaar dat onze hoogheden nog iets in petto hadden voor hen. De hoogheden van de Spekscheeters zijn vader en een zoon, daar missen we nog de heilige geest. Zoals op de foto’s te zien, is deze inmiddels toegevoegd aan de steek. Zoon/adjudant John houdt graag van een biertje en haalt hierdoor vaak niet zijn bed op de eerste verdieping. Om geen kou te vatten kreeg hij van de Keistenen een dekentje cadeau, met ook nog een Amerikaans biertje om toch te kunnen beginnen waar je ’s avonds mee geëindigd bent.
Gevolgd door Opperslepper Rudy en zijn Metsleppers Sjans en Kwak trokken de Bloasbrothers café Groot Agelo binnen. Zoals afgesproken tijdens het Kei-Sleppersfeest stond Adjudant Hans op zijn blikken. Opperslepper Rudy had echter al zoveel gelopen op zijn verhoogde schoenen, dat deze al geheel versleten waren. Hierdoor kreeg hij van Hans de blikken om toch weer op hoogte te komen. Om niet te vallen kreeg hij kniebeschermers voorgebonden. Adjudant Hans kreeg van adjudant Sjans krachtvoer om weer op krachten te komen na al dat lopen op zijn blikken. Voor Ridder Clemens hadden ze een verrekijker meegenomen, zodat onze Ridder mooi over de mensen heen kon kijken. De Sleppersroad was dit jaar uitgebreid met een inwoner uit Agelo. Om toch in het Keistenenland te kunnen blijven wonen kreeg Michel Veldhuis een verblijfsvergunning aangeboden.
Na al het geweld van de carnavalsverenigingen was het muzikale woord aan hoogheid Mickey met zijn Jigger Bigger band. Na deze supermooie geluiden was het laatste woord aan de Tiroler Tukkers die het feest nog eventjes voorzetten.
