Geheel vol gegeten kwamen we aan op de slotavond. Je kon merken dat dit dag 5 van het carnaval vieren was en dat we de hele dag al in de weer waren geweest. Het liefst werd de kei zo spoedig mogelijk onder het zand gestopt, hierop was zelfs al een nieuw gedicht geschreven. “O kei, o kei, wat ben ik nu blij, het is nu over met het gedonder. Het is negen over negen en nu ga je er onder”. Maar na een paar biertjes en de muziek van onze president, kwam iedereen weer in de stemming en werd het gedicht al weer zodanig aangepast, dat de kei om twee over twee onder de grond moest.
Geheel vol gegeten kwamen we aan op de slotavond. Je kon merken dat dit dag 5 van het carnaval vieren was en dat we de hele dag al in de weer waren geweest. Het liefst werd de kei zo spoedig mogelijk onder het zand gestopt, hierop was zelfs al een nieuw gedicht geschreven. "O kei, o kei, wat ben ik nu blij, het is nu over met het gedonder. Het is negen over negen en nu ga je er onder”. Maar na een paar biertjes en de muziek van onze president, kwam iedereen weer in de stemming en werd het gedicht al weer zodanig aangepast, dat de kei om twee over twee onder de grond moest.
Maar aan elk feest komt een keer een einde, en de dag- en nachtvorst namen het woord om enkele mensen te bedanken. In het bijzonder de kapel werd bedankt voor hun muzikale ondersteuning deze carnavalsdagen, hierop werd nog een keer "Sweet” samen gedaan. Na nog een keer al springend onze Hoogheden aangekondigd te hebben, was het woord aan Ridder Willem 1 en Adjudant Theo die nog enkele prijzen te verdelen hadden. Elk jaar worden er drie prijzen verdeeld aan de best verklede personen tijdens de slotavond. De eerste plek was weggelegd voor de fam. Brons, de tweede plaats was voor Annemarie Stevelink die als non ons deze carnavalsdagen extra kracht gaf. De derde plek was voor de boefjes Tom en Laura.
Met een speciale vierde plaats, mochten de hofdames naar voren komen om hun prijs in ontvangt te nemen. Met een bosje bloemen werden ze bedankt voor al hun ondersteuning deze carnaval. Inmiddels was het al elf over elf geweest en de kei was nog steeds niet begraven. Snel gingen we naar buiten, en net zo snel waren weer binnen.
Na deze laatste plichtpleging keek de president nog één keer terug op een geweldig carnaval waar we de lat weer hoger hebben gelegd voor volgend jaar. Maar als we ons elk jaar weer op een ludieke manier kunnen manifesteren zal dat volgend jaar ook zeker weer lukken. De keisteenzangeressen eindigden met het Agelose volkslied, waarop iedereen voor 12 uur de residentie uit was.
Als razende reporter was het geweldig om deze dagen mee te mogen naar de verschillende activiteiten die er waren. Ik wil jullie hier ook hartelijk voor bedanken en hoop dat ik volgend jaar weer verslag kan doen van de activiteiten. TOT VOLGEND JAAR!!!
